خدا را نگه دار تا او تو را نگه دارد
حدیث (19)
از ابی عباس عبدالله بن عباس رضی الله عنهما روایت است که گفت: کُنْتُ خَلْفَ النَّبِیَّ یَوْماً فَقَالَ لِی یَا غُلاَمُ، إِنِّی أُعَلِّمُکَ کَلِمَاتٍ: (احْفَظِ اللهَ یَحْفَظْکَ، احْفَظِ اللهَ تَجِدْهُ تُجَاهَکَ، إِذَا سَأَلْتَ فَاسْأَلِ اللهَ، وَإِذَا اسْتَعَنْتَ فَاسْتَعِنْ بِاللهِ، وَاعْلَمْ أَنَّ الأُمَّةَ لَو اجْتَمَعَتْ عَلَی أَنْ یَنْفَعُوکَ بِشَیْءٍ لَمْ یَنْفَعُوکَ إِلاَّ بِشَیْءٍ قَدْ کَتَبَهُ اللهُ لَکَ، وَإِنْ اجْتَمَعُوا عَلَی أَنْ یَضُرُّوکَ بِشَیْءٍ لَمْ یَضُرُّوکَ إِلاَّ بِشَیْءٍ قَدْ کَتَبَهُ اللهُ عَلَیْکَ، رُفِعَتِ الأَقْلاَمُ وَجَفَّتِ الصُّحُفُ). رَوَاهُ الْتِّرْمِذِیُّ وَقَالَ: حَدِیثٌ حَسَنٌ صَحِیحٌ.
و در روایتی غیر از روایت ترمذی آمده است: (احْفَظِ اللهَ تَجِدْهُ أَمَامَکَ، تَعَرَّفْ إِلَی اللهِ فِی الرَّخَاءِ یَعْرِفْکَ فِی الشِّدَّةِ، وَاعْلَمْ أَنَّ مَا أَخْطَأَکَ لَمْ یَکُنْ لِیُصِیْبَکَ، وَمَا أَصَابَکَ لَمْ یَکُنْ لِیُخْطِئَکَ، وَاعْلَمْ أَنَّ النَّصْرَ مَعَ الصَّبْرِ، وَأَنَّ الْفَرَجَ مَعَ الْکَرْبِ، وَأَنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً).
روزی پشت سر پیامبر بودم، پیامبر فرمود: ای جوان! من چند کلمه را به تو میآموزم: خدا را نگه دار تا او تو را نگه دارد ؛ به خدا روی آور تا او را در برابر خود بیابی ؛ هرگاه خواهش و نیازی داری، از خدا بخواه، و هرگاه یاری و کمک خواستی، از خدا یاری بخواه، و این را یقین بدان که اگر همه امت جمع شوند تا به تو سودی رسانند، نتوانند رسانید، مگر آن چه که خدا برای تو نوشته باشد، و اگر همه امت جمع شوند تا به تو زیانی برسانند، نتوانند رسانید، مگر زیانی که خدا بر تو نوشته باشد ؛ قلم های سرنوشت برداشته شده و نامه ها خشک گشتند.
و در روایت دیگر: به خدا روی آور تا او را در برابر خود بیابی، خودت را در ناز و خوشی به خدا بشناسان تا خدا تو را در سختی و مشقت یاری کند، و این را یقین بدان که آن چه برای تو نبود، به تو نرسید، و آن چه برای تو بود، ممکن نیست به تو نرسد، و این را نیز بدان که یاری خدا همراه با صبر و شکیبایی است [اگر صبر پیشه سازی، خدا تو را یاری رساند] و همراه هر سختی، گشایشی است، و با هر دشواری، آسانی.